Wy beze mnie byłybyście wszystkim. Ja bez Was byłbym niczym. Przestrzeń nad poziomem morza jest dla mnie apoteozą życia, nadającą mu odpowiednie wymiary i proporcje. Granice parku stają się granicami innego wymiaru. Zmienia się czasoprzestrzeń. Czytaj dalej…
Perspektywa dolna i perspektywa górna. Każda inna, żadna gorsza. Patrzę w górę – z szacunkiem, nieco zachwianym krokiem, wyobrażeniami tego, co „przed”i „na”. Patrzę w dół – z zachwytem, poczuciem spełnienia, myślami zatrzymanymi w stuporze Czytaj dalej…
Każdy z nas ma własną galaktykę z sobie tylko znanymi w niej gwiazdami. Dzięki temu możemy mieć je na wyciągnięcie ręki, bez konieczności pokonywania nieskończonych odległości. Na naszym niebie w ten ostatni pokolorowany jeszcze jesiennymi Czytaj dalej…